تو دل یه مزرعه یه کلاغ رو سیا

هوایی شده بره پابوس امام رضا

اما هی فکر میکنه اونجا جای کفتراست

آخه من کجا برم یه کلاغ که رو سیاست

من که توی سیاهیا از همه رو سیاترم

میون اون کبوترا با چه رویی بپرم

تو همین فکرا بودش کلاغ عاشقمون

یه دلش میگفت برو یه دلش میگفت بمون

که یهو صدایی گفت که نترس و راهی شو

به سیاهی فکر نکن تو یه زائری برو

من که توی سیاهیا از همه روسیاترم

میون اون کبوترا با چه رویی بپرم

سال نو مبارک

با سلام به خوانندگان عزیز

تقاضا دارم هرکس از شاعر این ابیات آگاهی دارد،

بنده را نیز مطلع سازد...

 

ای یوسف بازار ملاحت من بدبخت

آن مایه ندارم که خریدار تو باشم

گر خلعت وصل تو برازنده من نیست

بگذار که در سایه دیوار تو باشم

دردیست مرا از تو و بهبود نخواهم

بهبود من این است که بیمار تو باشم

سالروز شهادت مادرمان

حجة الله علی اولادها المعصومین

تسلیت باد

خون میرود به صفحه که املا کنم تو را

نامت بزرگ گشت نشد جا کنم تو را

یاغی نِیَم ، ترحُّمی ای پادشاه حُسن

گردن کشیده ام که تماشا کنم تو را

بندم بزن که چینی عمرم شکسته است

جامم نما که ساقی جانها کنم تو را

خون مرا بگیر به گردن مرا بکش

تا زیر تیغ سجده اعلا کنم تو را

از روزگار خیر ندیدم بدون تو

خیرات جان خویش چو حلوا کنم تو را

سنگینی غمت به تغافل مرا فکند

لعنت به من اگر ز سرم وا کنم تو را

در راه کعبه خرج سفر در خطر فتاد

دل می رود ز دست که پیدا کنم تو را

ای آنکه دلم در کف تو چون موم است

هر کس که بگرید ز غمت مرحوم است

هرگز نروم از در تو جای دگر

چون قمری دل جَلد سر این بوم است

فقط بگو شکر...

خیلی وقته که این افکار خلاص نمی کنه من رو.

چرا ما باید اینهمه اختلاف و تفرقه داشته باشیم بین خودمون؟

به تاریخ صدر اسلام که نگاه کنیم،میبینیم که برای حفظ امت اسلام و وحدتشون، حضرت رسول ص و اهل بیت ع از هر کار که می توانستند دریغ نکردند! با وجود مسائلی که همه میدانیم و نیازی به بازگویی نداره، باز هم از حق خودشون میگذشتند تا آسیبی به چهره اسلام نخوره!

یاد حرکت مرحوم ابوترابی افتادم در اسارت گاه! وقتی که بعد از شکنجه شدنش، ماموران صلیب سرخ پرسیدن اوضاع چه طوره و این که شکنجه و بد رفتاری می کنند یا نه، اصلا اون شکنجه ها رو باز گو نکردند... که حتی خود مامور بعثی ها هم تعجب کرد! و ظاهرا میگن که مرید ایشون شد.  و فقط این کار رو به خاطر اینکه عراقی ها لااقل اسما مسلمون بودند انجام داد. حالا این حرکت بیشتر به سیره پیغمبر و اهل بیت ع شبیه هست یا این چیزهایی که هر روز در کشورمون میان مسئولین نظام و گروه های مثلا سیاسی و حتی بین خود مردم شاهد هستیم؟! کاری به بقیه کشور های اسلامی ندارم. اول خودمون رو درست کنیم بعد بریم سراغ بقیه.
تا یه حرکت خطا از کسی میبینیم تو بوق نکنیم و در عوض لاپوشانی کنیم که آبروی کسی نره... سریع یه نفر رو کافر و زندیق نکنیم. در ذهنمون دنبال تفتیش عقائد بقیه نباشیم که مرض بزرگیه. ما وظیفمون عمل به ظواهره... اگر بدونی لباست نجس شده باید آب بکشی وگرنه با اون هزار رکعت نماز هم بخونی تمامش درسته...

ما که خیر سرمون اسممون لااقل شیعه است، اگر نتونیم از بقیه چه انتظاری میره؟ چرا امام علی که میدونست ابن ملجم قاتلش هست، اون رو قبلش دستگیر نکرد؟؟؟ما که اعتقاد به علم غیب داشتن حضرت علی ع داریم!

زمان جنگ های رسول الله ص با مشرکین، اونها تا میدیدند گیر افتادند، شهادتین میگفتند! برخی از تازه مسلمون ها هم به هیچ کدوم از اونها رحم نمیکردن و میگفتند شماها همتون دروغ میگید و ایمان نیاووردید. خداوند آیه ای را توسط جبریل امین نازل کرد:

یا ایّها الذین آمنوا إذا ضربتم فی سبیل الله فتبیّنوا ، ولا تقولو لمن القی الیکم السّلام لست مومنا تبتغون عرض الحیاة الدنیا ، فعند الله مغانم کثیرة، کذلک کنتم من قبل فمنّ الله علیکم، فتبیّنوا انّ الله کان بما تعملون علیما . سوره نساء آیه 94

ای کسانی که ایمان آورده اید هنگامیکه در راه خدا گام بر میدارید و به جهاد میروید تحقیق کنید، و به کسی که اظهار صلح و اسلام می کنند نگویید مسلمان نیستی در حالیکه میخواهید سرمایه ناچیز دنیا (غنیمت آن افراد)را بدست آورید. که نزد خدا غنیمت هایی بیشتر است.شما هم قبلا چنین بودید و خدا بر شما منت گذاشت و هدایتتان کرد، پس (برای شکر این نعمت) تحقیق کنید ( و مشخص کنید که قطعا دروغ میگوید و با حربه دروغ در جنگ قصد ضربه زدن به مسلمانان را دارد و بعد مجازاتش کنید) که خداوند به آنچه عمل میکنید آگاه است.

خداوند  میفرماد که الکی به بقیه انگ نامسلمونی نزنید! اونوقت ما به نام اسلام همه رو کافر میدونیم و خودمون رو مسلمون! به خدا قسم این عقیده تکفیری ها تو روح و جان برخی از ما هم جریان داره، حالا شدتش کمتره ولی هست... مگه ندیدین  وقتی که  مثلا القائده در آمریکا خرابکاری کنه و مردم اونها رو ترور کنه، من خودم دیدم که برخی از ماها هم خوشحال میشیم...باید دید که این رضایت قلبی ما مورد قبول اسلام هست یا نه؟

راهکار درمان این درد اینه که به دین باز گردیم ! به قرآن! به سیره معصومین ع نه به سلایق مون! همین و همین...